Dün, gösteriden sonra öğretmenliğin benim için vazgeçilmez olduğunu, tutku haline geldiğini fark ettim bir kez daha!
Oysa ki uzun süredir yılgın ve yorgundum! İş yerimdeki sorunlardan yorulmuş, adeta depresyona girmiştim. Bakalım bundan sonrası nasıl geçecek? 30 Haziran'a dek okuldayım!
İnsan, bulunduğu yerin tadını çıkartabilmeli, mutlu olmayı bilmeli!
Uzun bir süredir hiç tam gün sınıfı almamıştım, bana bu yıl çok ağır geldi!
Bir süredir yıllar önce çalıştığım iş yerindeki mutluluğum aklıma geldi. Okulum bitene dek çalışacaktım. Okulum bir yıl uzayınca o mutlu olduğum, canla başla çalıştığım yerde kapana kısılmış hissettim kendimi!Öfkeli bir yarış atı gibiydim!
Şimdi anlayabiliyorum aslında orada çok çok mutlu olduğumu!
Burada da tam günden dolayı kendimi kapana kısılmış duyumsadım. Öğrencilerimi çok seviyorum! Görevlerimi de eksiksiz yerine getirdim!
Biliyorum ki bir gün buradaki mutlu olduğum zamanları da arayacağım yıllar sonra!
Benden şimdilik bu kadar!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder