27 Kasım 2011 Pazar

Şimdilik...


Okulla ilgili olarak çok terslik yaşadım. Şimdilik her şey yolunda! Şimdilik ama!
Her şeyi bir arada yaşıyoruz güzellikleri, terslikleri, sevinçleri, üzüntüleri!
Müdürümüz değişti, şu an ki müdire hanım çok profesyonel ve olumlu bir insan! Çiğdem hanım güler yüzlü, rahatlatıcı bir insan! Böyle bir yönetici dostlar başına!

* Uzunca süredir hiç yazı yazmadığımı anımsadım!

ÖĞRENDİM


Susmayı öğrendim çok konuşanlardan...
Alçak gönüllü olmanın erdemini tattım çok bilmişlere inat...
Gerçekten bilenlerin az konuştuğuna şahit oldum sessizce...
Her yaşananın sadece bir deneyim olduğunu kavradım...
Değmeyenlere çok anlam yüklemenin ruhuma verdiği zararı keşfettim...
Kendim olmayı seçtim başkalarından alınmış parçalardan oluşmayı değil kendi hayatlarını YÖNETEMEYENLERİN diğer hayatlara müdahelelerine güldüm sadece...
Kokuşmuş zihniyetlerin yalan gülümsemelerin içinde yer almaktansa uzaktan onlara seyirci kalıp İNSANLIĞIMI korumayı öğrendim...
Paranın gücüyle, etiketleriyle varolanların elindekileri kaybettiğinde çırılçıplak kalışlarını izledim...
Varlığımı hakedenleri hayatıma dahil etmeyi' haketmeyenlere HOŞÇAKAL demeyi, bu uzun yolda yürümeyi öğrendim...
Şu da Bir Gerçek ki "Kargalar Sürü İle KARTALLAR,Yalnız Uçar..."
Ve Kaybeden değil kaybedilen olduğuma bir kere daha şahit oldum bu düzende!

16 Eylül 2011 Cuma

Okula Uyum Evresi


Okula uyum evresi bugün dolayısıyla sona erdi.Pazartesi günü okullar açılıyor. Bu arada ben, bugün sınıf değiştirdim. Müdürümüz değişti. Hayırlısı olsun!
Bu hafta okula daha önce hiç gitmemiş çocukların gelmesi gerekirken tam tersi oldu.Okulu tanıyıp bilenler geldi. Bilmeyenler çok azdı! Okulu tanıyanları da tanımayanları da anneleri bekledi.Benim, bugün üç öğrencim vardı. Bugün girdiğim 4-5 yaş sınıfını kaç gündür gözlemliyorum, ikiden fazla öğrenci yoktu. Asıl uyum evresi bu nedenle önümüzdeki hafta olacak!

10 Eylül 2011 Cumartesi

Okullar Açılıyor

Ayvalık'ta geçen güzel ve dinlendirici 50 günün ardından yuvaya dönüş zamanı geldi. Ayvalık'ta çok güzel dostluklar oluştu. Vedalaşıldı. İstanbul' dönüldü. Bayram tatilinin ardından da İpsala'ya dönüldü. Seminer haftası bitti. Şimdi okula uyum süreci başlıyor. Ben, yine aynı okuldayım. Gitmeyi düşündüğüm okul rezalet çıkınca yapacak birşey kalmadı. Ama özür nedeniyle yer değiştirme talebinde bulunacağım. Çünkü asıl isteğim yuvaya dönmek!Hayırlısı olsun! Ve iş yerinde huzur olsun! *Ayvalık'ta dostlarımızla son gecemiz!

13 Temmuz 2011 Çarşamba

Huzur İçin Bir Mola Lütfen


Nihayet yaz tatili başladı, ben de tadını çıkarmaya başladım! Günler, büyük bir hızla ilerliyor! Moral depoluyorum. Yapamadıklarımı yapıyorum! Şu an da tatildeyiz! Ege'deyiz! Hayat güzel, hava güzel!
Dönüş zamanı gelince yeni bir okul isteyeceğim! İstanbul'a da Cuma gününden gidebilmek için sabahçı olmayı istiyorum! Hepsinden önemlisi işyerimde huzur istiyorum!
Hayırlısı olsun diyorum!
Huzurla, keyifle yazılan bir yazı oldu! Çok mutlu oldum!

26 Haziran 2011 Pazar

Gerçekleşen Hayaller


Yıllardır öğretmenlik yapıyorum, bu 13. yılım. 2009'da sözleşmeli olarak atandım. Bu benim için bir mucizeydi!
Bu sene benim için çok zorlu geçti. Çok bunaldım! Ama karşılığını da aldım, kadrolu olarak atamam yapıldı. Aynı okula! İş yerinde huzur olmadığı için görev yaptığım okulu değiştireceğim!
En büyük isteğiniz kadrolu olmaksa, yıllardır bunun hayaliyle yaşıyor, çalışyorsanız buna ulaşmak size mucize gibi gelir, değil mi? Zannedersiniz ki bütün sorunlar çözülecek, uzunca bir süre başka bir şey istemeyeceksiniz!
Evet, atama bir mucizeydi,çok şükür! Ama dertler bitmedi!İstekler de öyle! Şimdi de yuvaya dönüşü deliler gibi istiyorum!
Öğrencilerimi çok sevdim, onlar da beni! Ama iş yerindeki sorunlar beni yedi, bitirdi!
Yuvaya dönüşü iple çekiyorum! Demek ki neymiş, yaşantınızda mucizeler olsa bile ne dertler, sorunlar bitermiş ne de istekler!

28 Mayıs 2011 Cumartesi

Mutlu Olmayı Bilebilmek


Dün, gösteriden sonra öğretmenliğin benim için vazgeçilmez olduğunu, tutku haline geldiğini fark ettim bir kez daha!
Oysa ki uzun süredir yılgın ve yorgundum! İş yerimdeki sorunlardan yorulmuş, adeta depresyona girmiştim. Bakalım bundan sonrası nasıl geçecek? 30 Haziran'a dek okuldayım!
İnsan, bulunduğu yerin tadını çıkartabilmeli, mutlu olmayı bilmeli!
Uzun bir süredir hiç tam gün sınıfı almamıştım, bana bu yıl çok ağır geldi!
Bir süredir yıllar önce çalıştığım iş yerindeki mutluluğum aklıma geldi. Okulum bitene dek çalışacaktım. Okulum bir yıl uzayınca o mutlu olduğum, canla başla çalıştığım yerde kapana kısılmış hissettim kendimi!Öfkeli bir yarış atı gibiydim!
Şimdi anlayabiliyorum aslında orada çok çok mutlu olduğumu!
Burada da tam günden dolayı kendimi kapana kısılmış duyumsadım. Öğrencilerimi çok seviyorum! Görevlerimi de eksiksiz yerine getirdim!
Biliyorum ki bir gün buradaki mutlu olduğum zamanları da arayacağım yıllar sonra!
Benden şimdilik bu kadar!

27 Mayıs 2011 Cuma

Çocuk Şenliği

Bugün, okulumuzda "Çocuk Şenliği'ni kutladık. Uzun süredir provalar yapıyorduk. Bugün, çocuklarla birlikte sahneye çıktığımızda "inanamıyorum,şenlik günü geldi,şimdi buradayım" diye düşündüm. Çocuklarımız "Şirinler" ve "Kelebekler-Çiçekler" oldular! O telaşta çocuklarımın güzelliklerinin tadına vardım. Çok güzel oynadılar, çok duygulandım. Müdürümüz Sibel hanım, çok sakindi. Telaş etmemem konusunda beni uyardı, rahatlattı. Yorulduk, buna değdi ama! Sonra müdürümüz bize kahve ikram etti. Kendimize geldik, sohbet ettik ve evlerimize dağıldık. Öncesinde o kadar stresliydim ki anlatamam. İş yaşamımda sorunlar da yaşadım. Öyle ki "acaba bugün ne yaşayacağım" sorusuyla, tedirgin bir biçimde okula gider gelir oldum! Dilerim sene sonunu kazasız belasız, sorunsuz getiririz! 2 Mayıs'tan beri iş yaşamı günlüğü tutuyorum. Kendime " neden yaşadıklarımı dostlarımla paylaşmıyorum ki" diye sordum. Bir günlük te burada tutmaya karar verdim. Bugün de nicedir aklımda olan bu projemi hayata geçirmeye karar verdim. Günlük tutmaya başlamadan önce Mart ayından beri yaşadıklarımı sizlerle paylaşma niyetindeydim. Kısmet bugüneymiş! Şimdi aklıma geldi de tesadüfe bakın, ilk gözağrım "Mutluluk Mutfakta Gizlidir" de İkizler burcu, İş Yaşamı Günlüğü'm de öyle! "Öğrenmek Her Yaşta Keyifli" ise Akrep burcu! Bugün, yakın akrabamızın bebişi dünyaya geldi. Bir heyecan da öyle yaşadık. Adı Efecan! Ablası Melinda'nın ve Efecan'ın sağlıklı, mutlu bir yaşam sürmeleri, analı babalı büyümeleri dileğiyle! Resmini gönderdiler, ne kadar minik,ne kadar şeker anlatamam! Ben, burçlara inanırım. İkizler burcunda doğan ilk blogum için korktum, uzun ömürlü olmazsa diye düşündüm. Oysa Merkür, entellektüel etkinliklerle, paylaşımla ilgili bir gezegendir. Bloglarımın uzun soluklu olması, paylaşımlarımızın çoğalması dileğiyle! Yeniden görüşmek üzere hoşçakalın!